woensdag 7 april 2010

Het begin, de mercikes en het staartje....

Heel dit project begon eigenlijk met een blogpost van liezelmoedertje waarin ze een labeldoekje maakte als kraamkado. Ik had het wat verkeerd begrepen eerst (zie de reacties op dat betreffende bericht) en had misschien net nog dat extra duwtje in de rug nodig, maar met de reactie van Miss Stik op nog altijd datzelfde berichtje, wist ik dat ik al minstens één enthousiasteling had gevonden om mee te werken, en dus niet helemaal af zou gaan als een gieter. Een idee werd geboren en geblogd.
De reacties waren massaal, veel meer dan ik had gedacht of durven dromen. Massa's mails heb ik gekregen met vragen en suggesties.

Daarom als eerste: dikke merci aan Liezelmoedertje en Miss Stik: zonder jullie was ik er waarschijnlijk niet opgekomen of aan begonnen.
Maar toen ging de bal aan het rollen. Op vele blogs las ik een oproep om mee te doen, en happyenrose zorgde er zelfs voor dat deze oproep een artikel kreeg op internetfora en de libelle.
Maar aan iedereen die een oproepje schreef op haar blog: dikke dikke merci!

Het gevolg bleef niet uit: vele pakjes vonden mijn brievenbus en even later ook mijn voordeur.
Pakjes die jullie maakten, met jullie eigen stoffen en garen, met jullie eigen twee pollekes. En echt: chapeau! Elk pakje dat ik opendeed blonk uit in de liefde waarmee het was samengesteld. Ieder deed wat ze kon op de beperkte tijd die gegeven was.
En echt, dat doet mij wel iets. Feit dat we met z'n allen zo een supermooi pakket hebben kunnen samenstellen, is niet niks. Want uiteindelijk moet je het toch ook maar doen hee. Maar jullie deden het. Nen echten dikken merci! De deelnemerslijst in de kolom rechts is niet echt volledig denk ik, maar iedereen die iets instuurde zou intussen toch haar naam, alias of link moeten terugvinden hieronder.

Op vele blogs waren ook de gemaakte spullen te bewonderen, met een link naar hier. En ook daar waren de reacties heel positief. En de vraag kwam, via de reacties en via mijn mailbox, of deze actie nog herhaald wordt.
Als het van mij afhangt.... ik zeg daar niet nee tegen. Volgend jaar, zelfde tijd, zelfde concept? Hebben we een date?

Maar intussen zal ik nog eens teruggaan naar Antwerpen als alles meezit.
Een hobbyclub uit Oostende maakt het hele jaar rond mooie dingen om aan een goed doel te geven en heeft beslist naar aanleiding van dit blog dat ze dit jaar allerlei dingen gaan maken die nuttig kunnen zijn voor Moeders voor Moeders. In samenspraak met de coördinatie van Moeders voor Moeders zal ik hun pakket ophalen in september en naar Antwerpen brengen.
Ik laat hun gezamelijk resultaat dus ook zeker nog zien.... Daar hoor je dus zeker ook nog van. (edit: helaas... ik kreeg hier net een mailtje dat ze bij nader inzien toch hun schenking gaan doen aan een lokale oostendse organisatie)

Ik hoop (maar weet eigenlijk zeker) dat de mama's die gebruik gaan maken van jullie spullen er heel blij mee gaan zijn, en fier dat ze over zulke prachtige dingen kunnen beschikken.
Er zijn bij Moeders voor Moeders heel wat vrijwilligers dag in dag uit actief om de minstbedeelden en hun kindjes een goede start en de nodige ondersteuning te geven.
In vergelijking daarmee is het plezierige ontvangen van postpakketten, er foto's van maken en op een blog zetten peanuts. Petje af voor hen ook. En dank aan hun omdat ze nu waarschijnlijk in de weer zijn om alle spullen te verdelen en te zorgen dat ze bij de juiste mensen terecht komen, want dat was toch onze bedoeling.

Ik laat binnenkort ook nog weten of de reclame van op dit blog nog iets heeft opgeleverd (geen idee eigenlijk), of er nog reacties komen van de organisatie zelf en ben heel benieuwd of jullie het ook zo geslaagd vonden.

Ik heb het zelf heel fijn gevonden. Elke dag een verrassing, je zou voor minder zo een actie opzetten :-)
Jullie kaartjes en briefjes waren ook heel erg leuk. En met de attenties heb ik mijn handen gewassen of geplant in de tuin of een plekje gegeven in mijn naaihoekje. Heel tof dat...!
En persoonlijk ben ik ook via deze actie en blogs enkele mensen van vroeger tegengekomen,voor mijzelf ook een leuke bijkomende verrassing :-)

Merci merci merci!

dinsdag 6 april 2010

Moeders voor moeders... de aflevering (part 1)

De jongens gingen een dagje naar oma, zodat ik op het gemak naar Antwerpen kon tsjeesen vandaag. Een aanblik in de hal -waar al het gerief bijeen stond- suggereerde alvast dat ik beter eerst de jongens naar oma bracht en dan nog eens terug naar huis reed omdat het lang niet in de koffer zou geraken als ik de zetels niet omhoog zou zetten zodat de kangoo al zijn ruimte prijs zou geven.

Om een idee mee te geven, zo zag hij er eerst uit:



En zo zag hij er even later uit:



In Borgerhout aangekomen stonden ze me al op te wachten, want ze wisten dat ik ging afkomen. Frans en Gaston laadden de auto uit terwijl ik (hihihi hahaha, ik stond erbij en ik kijk er naar) leuk wat foto's stond te maken.


Dus zag even later mijn auto er weer zo uit:


En uiteindelijk als de auto leeg was, zei ik tegen Frans en Gaston (de enthousiaste vrijwilligers) niet 'vaarwel' maar 'tot ziens'... de reden daarvan moet ik later misschien nog eens uitleggen, want eigenlijk was dit niet 'the end' van het project, het krijgt nog een staartje.

En hoe zat dat nu met dat pakje van mEET?
Awel, dat heb ik niet kunnen onderscheppen. Reden daarvoor was dat het in een envelop zat en dus was ingedeeld bij de gewone post van de ronde der facteurs en niet bij de pakjesafleveringsdienst van taxipost, want die hadden geen pakjes meer voor mij vandaag.
En de facteurpost, die wordt machinaal op voorhand gesorteerd en ingedeeld.
Dus vanavond toen ik thuis kwam (ik had er een dagje Antwerpen van gemaakt) vond ik inderdaad nog wat spullen in de brievenbus.
Maar niet getreurd, dat komt allemaal nog slim en dat komt zeker nog goed terecht!

mEET stuurde me dit pakje:


En "In the attic" stuurde me dit pakje:


Over dat staartje, en de bedankjes en de rest.... later meer :-)

Vandaag...

ging ik dus naar Antwerpen...

Hoe was het? Hoe reageerden ze? Kwam het pakje van mEET nog op tijd aan/werd het onderschept? Zijn er foto's?

Jawel hoor..
De foto's liggen hier op te laden.
Maar mijn kindjes moeten eerst nog in bed, het is al schandalig laat.

Seffes dus... seffes....

;-)

zondag 4 april 2010

De verzorgtas...

... van mamasha staat op haar blog. Ik steel hier efkes haar fotootjes (omdat ik de tas in feite zelf nog niet gezien heb en ik niet weet of ik ze dinsdag nog deftig zal kunnen fotograferen)

zaterdag 3 april 2010

Bijna totaal -- in foto's






Bovenstaande dingen zijn enkel de zelfgemaakte spullen, hieronder nog eentje van het helemaal-totaal dat naar Antwerpen gaat dinsdag.
Ik moet wel zeggen: het ziet er op de foto minder uit dan het is. De rode mat is bv 1m80 breed, dat zou je op foto ook niet zeggen :-) en ik ben er 4u mee bezig geweest alles te sorteren/verpakken/labellen....




En weette wat eigenlijk het schoonste van al is? Ik heb mijn eigen bijdragen vergeten fotograferen buiten de eerste slab die ik maakte. Maar ik doe die dozen nu niet meer open,... ik heb er dus nog zo een paar gemaakt.

Bijna totaal -- in cijfers

Er is nog wat op komst, oa een complete verzorgtas van mamasha die bij mijn schoonzus staat die mij al sms'te dat ze SUPERmooi is en eventueel nog wat postpakketten die ik via via (een vader die bij de post werkt is soms handig) hopelijk nog ga kunnen onderscheppen voor ik dinsdag vertrek.

Maar hier in cijfers al wat ik tastbaar bij mij heb:
47 slabbetjes, al dan niet met mouw
17 knuffels en knuffeldoekjes
9 stuks speelgoed
20 paar sloefkes
13 sjaals
13 warme mutsen
2 paar babywantjes
5 lakentjes
9 t-shirts
5 pamperzakjes
9 babytruitjes
4 rokjes en 1 pofbroekje
8 jurkjes
1 body
1 setje muts-jasje-sloefkes
1 setje muts-sloefkes-zakje
7 geurzakjes
10 paar knielappen
1 broekje
8 zomerhoedjes/mutsjes
12 labeldoekjes
11 tuttenhangers/koorden al dan niet met tutje eraan
1 complete verzorgtas
16 babydekentjes.

en zoals ik al zei: er is nog wat op komst.

Daarnaast stuurden/leverden vele mensen ook nog iets mee op in hun pakket, wat ze niet zelf maakten: kleertjes, tetradoeken, tutjes, lakentjes, badsetjes, speelgoed... Sommige naar eigen zeggen minder creatieve madammen vulden hiermee zelfs een volledig pakketje.
Dit heb ik niet op blog gezet, maar is wel goed aangekomen en ook deze zaken heb ik zorgvuldig gesorteerd en bijeen gezet.
Dit alles tesamen (de zelfgemaakte spullen + de andere opgestuurde/afgeleverde dingen) vormde dat een pakket van 1m70 lang, 0.80m breed en 0.60m hoog.
Maw ik heb chance dat ik met ne kangoo met grote koffer rijd, want daar moet ook nog een (tweedehands) wandelwagen en een relax bij.

Dit zijn slechts getallen....
En daarin zit nog niet meegeteld: de meters stof die erin zitten en de uren die jullie achter de naaimachine/haakpen/breinaalden hebben gezeten en ook niet de kilo's post die de facteur tot aan mijn deur heeft gesleept. Want dat kan ik niet weten/heb ik niet bijgehouden.

En de kwantiteit is één ding.... hoe schoon zijn al die dingen niet? Waw, nog nooit zo ne schonen uitzet bijeen gezien! Kwaliteit is het dus zeker ook.

Zijn we goe of zijn we goe?

vrijdag 2 april 2010

Gemist....


Lynn kwam me dit zachte mutsje persoonlijk overhandigen, maar ik was net even de deur uit... 15 minuutjes op een hele dag was ik er niet... efkes naar de delhaize... dju toch
Gelukkig was David er wel en nam het pakje in ontvangst. Hij vergat het me wel te vertellen dus valt nu pas de puzzel in elkaar, want ik had de muts al wel gevonden toen David al weg was voor zijn laatdienst maar had geen idee van waar die kwam (verwarring zelfs... was die muts met zak en al uit een ander pakket gevallen en zo ja: welk? en waarom kwam Lynn niet af?)